Angielski dla dzieci vs. angielski dla dorosłych: czym różnią się stosowane metody?

Angielski dla dzieci

Zacznijmy od omówienia zajęć z angielskiego dla dzieci w szkołach językowych takich jak Early Stage. Pamiętajmy jednak, że „dziecko” to określenie dosyć szerokie w tej branży — mówimy przecież zarówno o 3-latkach, jak i o 16-latkach. Przyjrzymy się więc metodom w zależności od grup wiekowych.

Angielski dla najmłodszych (3-6 lat)

W przypadku przedszkolaków najważniejsza jest zabawa. Takie zajęcia z angielskiego skupiają się na aktywizowaniu dzieci i stosują poniższe metody:

  • muzykę,
  • rym,
  • karty obrazkowe,
  • gry i zabawy językowe,
  • ruch,
  • taniec.

Zajęcia z angielskiego dla najmłodszych dzieci poruszają przede wszystkim podstawy języka, a ich celem jest oswojenie dzieci z angielskim oraz osłuchanie ich w tym języku. W końcu w wieku 3-6 lat wykształcają się u dzieci aparaty mowy, więc jest to doskonały moment na zbudowanie podstaw do dobrego akcentu i swobody w posługiwaniu się językiem.

Angielski dla dzieci w wieku wczesnoszkolnym (7-10 lat)

W tym przypadku dobrzy lektorzy wciąż stosują wiele metod z zajęć dla najmłodszych, na przykład:

  • ruchu,
  • muzyki,
  • tańca,
  • gier i zabaw językowych.

Równocześnie, na tym etapie wprowadzane są pierwsze zajęcia z czytania. Dzieci oswajają się z popełnianiem błędów, uczą nowego słownictwa, ale nauka wciąż ma być przede wszystkim zabawą — najważniejszy jest luz i brak stresu.

Angielski dla nastolatków (11-14 lat)

Nauka angielskiego dla nastolatków jest już bardziej sformalizowana. Zajęcia wciąż opierają się na dobrej zabawie, ale (w dobrych szkołach językowych), również na rozwijaniu kompetencji pozajęzykowych. Dodatkowo jest to grupa wiekowa, która przygotowuje się do egzaminu ósmoklasisty, więc część metod może być nastawiona również na umiejętność rozwiązywania zadań testowych.

Angielski dla młodych dorosłych (15-19 lat)

Najstarsze dzieci znowu powracają do rozmów — ponownie chodzi o luz i brak stresu. Zazwyczaj uczniowie w tym wieku przechodzili poprzednie stopnie nauki w szkołach językowych, tym samym ich poziom angielskiego jest stosunkowo wysoki.

Takie zajęcia stawiają przede wszystkim na autonomię i rozwój krytycznego myślenia oraz szlifowanie umiejętności językowych. Są one najbardziej zbliżone do zajęć z angielskiego dla dorosłych, ale nie takie same!

Angielski dla dorosłych

Wiesz już, jak wygląda angielski dla dzieci. Jak to wygląda w przypadku dorosłych uczniów?

Przede wszystkim, na zajęciach dla dorosłych nie stosuje się wielu z metod wykorzystywanych przy pracy z młodszymi dziećmi, np. muzyki czy tańca. Podobnie, jak w przypadku grup dla nastolatków, zajęcia te skupione są wokół mówienia i nabierania swobody. Równocześnie, są one o wiele bardziej sformalizowane.

Co więcej, zajęcia dla dorosłych rzadko skupiają się tak mocno na rozwijaniu kompetencji pozajęzykowych czy autonomii — w końcu są to umiejętności, które osoba dorosła mogła nabyć już w trakcie swojego życia. Zabawa wciąż wykorzystywana jest jako jedna z metod tylko w innej formie — dorośli nie zagrają przecież w „Simon Says”, ale mogą, na przykład, brać udział w quizach na Kahoocie czy innych grach promujących grywalizację.

Dodatkowo dorośli uczą się języka o wiele bardziej „na logikę”. Oznacza to, że na takich zajęciach, większy nacisk położony jest na zasady panujące w języku angielskim (np. w gramatyce), niż na naturalne przyswajanie języka. Zajęcia dla dorosłych zazwyczaj są też dłuższe.

Mamy nadzieję, że rozwialiśmy wszystkie Twoje wątpliwości dotyczące angielskiego dla dzieci i dla dorosłych. Jak widzisz, różnic jest sporo i dobrze — w końcu dobre zajęcia muszą być dostosowane do potrzeb uczniów!

Facebook Comments